Publieke Zaken stond dinsdag 18 juni in het teken van de circulaire economie. FinCo, CIV Texel, IGES, PARO, KIMO en Stichting de Noordzee tekenden hun samenwerkingsovereenkomst Plastic2Fuel. Deze samenwerking heeft tot doel niet-recyclebaar plastic uit de Noordzee te vissen en dit om te zetten in schone brandstof. De brandstof kan vervolgens aan de visserij geleverd worden, die het plastic in eerste instantie opgevist heeft. Hierdoor ontstaat een circulaire kringloop.
De staatssecretaris opende haar lezing met een reactie op Plastic2Fuel. ‘Er zijn heel veel initiatieven die zich ontwikkelen op het terrein van de circulaire economie en Plastic2Fuel is daar een mooi voorbeeld van.’ Ook neemt ze de aanbevelingen van uit het onderzoek van Annerijn Leegte mee. Zij deed tijdens School at Sea onderzoek naar het plasticprobleem. Van Veldhoven kon niet toezeggen dat zij brandstof verkregen uit plastics zal aanwijzen als vorm van hernieuwbare energie. ‘Dat is nog een afwegingsproces. Daar ga ik eerst met de Tweede Kamer over praten.’
Feit is in ieder geval dat plastics en hun kansen en risico’s wereldwijd in de belangstelling staan. De laatste G20-top in Japan stond volledig in het teken van de circulaire economie. Dat is terecht, als het aan de staatssecretaris ligt. ‘Elk stukje plastic is ooit gemaakt, gekocht en weggegooid. Het is een probleem dat we zelf hebben gecreëerd en zelf moeten oplossen’, aldus Van Veldhoven. Bovendien kan de westerse wereld niet verwachten dat zij haar gebruikte plastic kan dumpen in andere werelddelen. China heeft eerder al aangegeven niet langer plastic te willen importeren en andere Aziatische landen volgen dat voorbeeld. De voorgestelde oplossing om plastic te verhandelen is mooie theorie, maar stuit op een weerbarstige praktijk. ‘Landen als Vietnam en Maleisië hebben daar geen capaciteit voor. Uiteindelijk moet Nederland stoppen met het overzees verschepen van plastic’, stelde de staatssecretaris.
Van Veldhoven zit dan zeker ook niet stil. Zo sloot ze recent het Plastic Pact, dat ondertekend is door ruim zeventig bedrijven en milieuorganisaties en vier doelen omvat die moeten zorgen voor meer recycling en minder gebruik van plastic. Frankrijk publiceerde gelijktijdig eenzelfde soort overeenkomst. Samen met haar buitenlandse collega probeert Van Veldhoven nu de rest van de EU te overtuigen. ‘We zullen de activiteiten van landen bij elkaar moeten brengen.’ Ze wil ervoor zorgen dat mensen binnen én buiten de EU de mogelijkheid hebben om een duurzame keuze te maken. Volgens haar is er veel ruimte om groen en groei met elkaar te verbinden. Dat is ook nodig, want onze steeds welvarendere wereldbevolking heeft in 2050 driemaal de aarde nodig als ons consumptiepatroon niet verandert.
Wat drijft onze staatssecretaris om dit probleem bovenaan haar agenda te zetten? De Parijsdoelen kunnen volgens Van Veldhoven alleen worden gehaald als we ook inzetten op recycling en hergebruik. Daarom is de circulaire economie voor haar zo belangrijk. Ze sloot haar verhaal af met een persoonlijke noot: ‘Ik heb twee kinderen van 11 en 13. Als zij mij later vragen: “Mam, wat heb jij eigenlijk gedaan toen je op die stoel zat?”, dan wil ik kunnen zeggen “Alles wat ik kon”.’
